Rab Duvarı II Şiiri - Manolya Şiir

Zulüm meşru
Ömür faydasız
Yazgılar bile muhtaç çabaya
İsyan hak

Bıçak dayandı gırtlağa
Hiç mi olmayacak hayallerimiz
Hep mi yarım kalacak umutlarımız
Konuşamayacak mıyız ?

Sırtımızda mihnet hırkası
Büküldük
Eğilidik eğilebileceğimiz kadar
Huzura saadete erişilemiyor mu
Öpmeden etekleri

El pençe divan durmak niye
Kime bu itaat
Bak işte dudaklar tek kelam etmeden
Tükendi ömür!

Çekmediğimiz kahır kaldı mı?
Olmayacak olmadı
Yarıştırıyoruz ahmaklığımızı
Kölelik mi... daha aşağısı

Ey yüceler yücesi!
Şu dalgalanan bayrağın altında
Gör nasırlı elleri
Gör umutsuz, biçare kadınları

Soluyor çiçeklerimiz
Artık bir badire daha atlatamayız
Ey yüceler yücesi
Rahvan sürsün ömrümüz
Yalnız sana borç bilelim itaati
Ey yüceler yücesi
Artık bir kışı daha geçiremeyiz