Rab Şiiri - Yaşar Akbaş

Son liman, son sığınak son kapısın Yarabbi
Delalet de bırakma koru bizi Yarabbi

Tavuk, kartaldan güçsüz, yavruların koruyor
Bu serüven arbede, ömür boyu sürüyor

Bizde senin kulunuz, iyiysek, kötüysek de
İmtahamlar çok çetin,kul kusurun, af eyle

Bilirim ki geçmezsin, geçemezsin kulundan
Kaldı ki sen Rahimsin. geçer misin kulundan

Dünyayı tatlı kıldın, damaklara tattırdın
Bi çare aklımızı, dik yokuş da susattın

Biliyorum Hak’sın sen, peygamberde gönderdin
Zebur, tevrat İncil de, Resulü destekledin

Âdemoğluyuz bizler, kötülüğe meyilli
İşimize gelmezse,biz sevmeyiz kimseyi

Musa’ya inanırsak, Kızıl deniz yarılır
Firavun ve ordusu, feryat figan boğulur

İşimize gelmezse, Musalar dinlemeyiz
Az önceki mucize, akıla getirmeyiz.

Bıldırcın eti ile, kudret helva isteriz
Velev ki oda gelse, bildiğimiz işleriz

Çağımız tanrısı para, zorların zorundayız
Mankurt olduk hepimiz, yârların başındayız

Muhammet gönder desek, dersin ki gönderemem
“Veda hutbe” sözünü, tutarsanız zulmetmem

Kuranla ehli beyti, emanet ettim size
Emanete ihanet, çok yaptınız, kaç kere

Ebu Süfyan nasılsa, Rabbım bizde öyleyiz
Rotasız gemiler de, sürüklenir gideriz.

Rüzgâr ver kanatlara, çıkar bizi sahile
Yüzümüz yoktur amma, muhtacız kudretine

Zalim, makam koltuk da, taşraların satmakta
Yakalaya iş düştü, sözü kelam saymakta

Şaşırdık ne yapalım, hangi yola sapalım
Doğruları şaşırdık, onunla uyaralım

Yarap güç ver, kuvvet ver, kulların pek çok zorda
Zalimler yenilmezse, mazlumun kalır darda

Bilirim ki imtaham, zorludur ve çetindir
Rahmetine talibiz, hikmetlerin derindir…

Rabbim Akbaş’da dertli, utanır söylemeye
Bunca sorun var iken, getiremez en öne