R u h u m a Sardım Kahrımı/ Y o k s u n

zaman göçüne esir şaşkın kervan
kerbelada içsel kanayış
nihayesi gül kokan emanı
varlığımda titreyişi var ölümün
gidişime aldandı sultanı esir tebaa!
küf tutmuş düşler gece'de
- y o k s u n -

m a t e m i m e u z a k k e n t
bağrında taşır shuyumu
kaç gece var daha akşama
şafağında akacak save gölü
çölü yağmursuz hadra'da ürüyen köpek
b a h ç e m e h a z a n k u s a c a k
- y o k s u n -

t u t u l m u ş u m!
kardelen kokusuna divane
aşkında aradım merv'i kays misali
yolu uğramaz buhara'ya
bu göçün
kırk ikindi'de gülmeyen
sen
-v a r l ı ğ ı n d a d u r d u m y o k s u n -

uyanın güneşe doğru
yürüyüşü suskun kamer'in
bin leyl kanar da durur yağmur
acıyan yara boğumunda
pervazıma üşüşmüyor namegâhım
gidişimde h ü z ü n var
- k a p ı s ı a r a l ı k t u t m u ş y a z ı -
y o k s u n!

varlığında durdum sen y o k s u n
yokluğunda mahzûnum senden y o k s u n!