duymadığım kokunu duymak içindi
onca kadın kokusu
ve ruhum başka bedenlerde ölürken
bir sen içindi bu cinayet anlarındaki sessizliğim
yanımda yürüyen kadın resimlerine aldırma
kaldırımlara düştüğümde ben yalnız seni arıyordum
tenine dokunabileceğimin ihtimali yoktu aklımda
çıplaklığına dokunacaktım ilk kez hayatın
hem de ruhumla ruhuna
sevgili
söyle şimdi
daha gelemeyeceğin kaç günün kaldı?
ve söyle
daha kaç kadını aldatmam gerekecek senle
seni aldatırken
Kayıt Tarihi : 8.6.2007 13:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben senden önce ölmek isterim,
gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun ?
Ben zannetmiyorum bunu.
iyisi mi beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun,
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin.
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sende ölünce
kavanozuma gelirsin
ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün...
Aşk böyle birşey işte !!
Farzet ki Piraye, Anna, Ayşem, farzet ki ben, farzet ki sen...
Aşk isimden ibaret mi ?
Farzet ki Müslüman, Hristiyan, Yahudi, Putperest yada ateist...
Aşk'a inanç engel mi ?
Farzet ki Türkçesi iki kelimeden ibaret olsun, sesi sesinin içinde, yüreği sıcacık sarmalamış yüreğini, ruhunu soyunmuş çırılçıplak...
Aşk'a, yüreğe, ruha lisan engel mi ?
Farzet ki dünyanın bir ucunda; V şehrinde B şehrinde yada her nerede güneş doğup batıyorsa hala...
Aşk'a mekan yada mesafe engel mi ?
Yorumunda, yurdum insanına sıcacık bakıp içimi ısıtan, amma ve-lakin sözü meclisten dışarı olanları aşağılayan tavırla kınayan hemcinsim !
Farzet ki yüreğin çok sevdi birini; çocuk gibi, deli gibi, kadın gibi !
Aşkını sınırlandırmalarına hapsedip, onayladığın parçalara bölüp, koşullar sunarak mı vereceksin yüreğini ?
Yoo 'kalbime gömerim o zaman' diyerek vaz mı geçeceksin, ismi, dini, ırkı, dili farklı diye ?
İnsan değil miyiz hepimiz, yürek hep aynı yürek, yandı mı yanıyor-yakıyor işte...
Rahmi Anna'yı sevmiş, Anna da Rahmi'yi, malum şiirde onların aşk hikayesi...
Sen niye feryat figan etmektesin ki ?
İçine sığdıramamış aşkının şiddetini, ayrılığın acısını, ruhu o'na bölünmüş, sevdiğini söyleyememiş ama çok sevmiş, adına şiir yazmış Anna'nın (V Şehrinden biri giderken) ve paylaşmış işte şiir dostu sandığı-sanmak istediği insanlarla !
Pek te güzel olmuş, şiir yazan kaleminden ziyade, Anna'yı seven yüreğine sağlık demek düşer bizlere.
Başına gelmeye gör.. Demedi deme diye yazmadım haddim olan veya olmayan bunca lafı, inşallah Aşk başına gelir de anlarsın dileklerimle,
Gül'ce
Şair' e tekrar not: Ne yapayım şiir burada, konu burada, yorum burada, muhattap burada, mecburen bu yazı da burada :)
fedakarlığımı anlıyorsun,
vazgeçtim toprak olmaktan
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Bir şiir-şair nelere sebep olmuş. Allah zikredilmiş, vatan millet kurtarılmış, Türk soyu irdelenmiş, siyasi görüş propagandası yapılmış, bar'da yolda bilumum mekanlardakilerine sataşılmış, şairin mesaj kısıtlama tercihi eleştirilmiş, şiir dostları (!) klasik ritüellerini sergilemiş, -miş, -mişşş...
Adı üstünde işte ŞİİR ! Okursunuz; isterseniz dizeleri amacı dışına çıkmadan yorumlarsınız, ya seversiniz ya sevmezsiniz. Okurken ne hissettirebildi siz ondan haber verin ? Ben sevdim mesela; yüreği kocaman bir ruh düştü aklıma ve teninin kokusuna eksikliğim...
Bundan şaire ne ?
İnanca ne ?
Siyasete ne ?
Kime ne ?
Bence birileri şairin pervasızlığına kızmış olmalı, yoksa üç-beş masum dizenin suçu ne ola ki ?
Kim kimin inancını sorgulayabilir ?
Kim kendi siyasi görüşünün daha doğru daha üstün olduğunu kabul ettirmeye çalışabilir ?
Kim bir üyenin mesaj alma özgürlüğünü eleştirebilir ?
Ve kim tüm bunları ve daha fazlasını yapmaya gerek duyabilir ?
Amaaa.. Ne çok severiz yargılamayı hatta infaz etmeyi, suçlamayı, savunmayı, ahkam kesmeyi, kendini ifade etmeye zorlamayı v.s. v.s.
Yaşamda ki yazılı veya yazılı olmayan, yasal yada yasal olmayan kurallar zaten yeterince bunaltmıyor mu bizleri ? Neden daha barışçıl, daha hümanist, daha hoşgörülü ve esnek olamıyoruz, yaşamı daha katlanılabilir hale getirmek, bu değerleri çocuklarımıza ve insanlığa miras bırakabilmek adına.
Dünya tarihine yazılmış 'ne olursan ol yine gel' sözlerinde ki kabulleniş ve teslimiyet gelmez mi birilerinin aklına ?
Hiç mi Mevlana'dan feyz almamış yurdum insanı ?
Atatürk'ün, Mevlana'nın, Nuh'un, nice Manço'ların, Prometheus'un, Spartacus'un, Kybele'nin ve daha birçok zikredilebilecek ismin 'evrene' HÜMANİST'çe baktığı ve Medeniyetlerin doğduğu bu topraklarımın insanı; bir 'kültür-sanat paylaşımı' (!) sitesinin sınırları dahilinde bile barış içinde arz-ı endam edememiş ve dar alanda kısa paslaşmalar yapmakta hala ?
Neden ? Neden ? Neden ?
Gökten üç elma düşmüş; biri benim başıma, biri okuyana, biri de elma kurtlarına :)
Sevgili Barış Manço'nun notalarını mırıldanıyorum kendi kendime; hem kendisini yad etmek hemde mesajımda ki kıssadan hisseyi anlatabilmek adına.
- Hemşerim memleket nire ?
- Bu dünya benim memleket.
- Hayır anlamadın, hemşerim esas memleket nire ?
- Dedik ya yahu bu dünya benim memleket !
Bilmem anlatabildim mi ?
Gülümsüyorum sadece :)
Antoloji ahalisine sevgiyle, barış içerisinde, insanlığımızca paylaşımlar dileği ile...
Gül'ce
Not: Rahmi bey, şiirinizin altında ki yorumlara yorumumdan dolayı alanınızı geçici olarak işgal ettim, rahatsızlık verdiysem affola..
haklisin.
o kadar onurlandirmisim ki o yorumumla bakin buraya bir siirimin altina siirimi degilde yorumumu yorumlamaya gelmissiniz.
yani ancak bu kadar olabilirmis.
ama sacma bir sey haberiniz olsun.
buraya yorumumu yorumlamak icin gelen tüm insanlarin sacmaligi gibi
.......f.s.m
TÜM YORUMLAR (12)