Qefil deyim Şiiri - Sevinc Arzulu

Uşaqken atamız neler alardı,
Gelen günü anıb fikre dalardıq.
Indi maşınlardır, arabalardır.
Daha dövletimiz deve, fil deyil.

Ayrılıq eritmez zirvede qarı,
Menim de ömrümün gəler baharı.
Boylanıb baxsa da yollara sarı,
Könül ne avara, ne sefil deyil.

Ebedi sakinem daş sarayında,
Qüsseli neğmeyem qem harayında.
“Senin yerin yoxdur eşq diyarında”,
Qanımı dondurar bir qefil deyim.
20.04.2018