Söykənib simsiyah nəm sürahiyə,
Baxıram üfüqə, bilmirəm niyə.
Elə minnətdaram o İlahiyə,
Səni gözlərimin qarası etdi.
Narın-narın yağan yağışın məlhəm,
Al-əlvan görünən naxışın məlhəm.
Hər sözün məlhəmdir, baxışın məlhəm
Sağaldı qəlbimin yarası,getdi.
Nədir bu suallar, nədir bu sorğu,
Mənim dediklərim həqiqət, doğru.
Min il yol gəldilər vüsala doğru,
Qovuşdu iki çay arası, yetdi.
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 18:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/24/qarasi-etdi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!