Pütürge Şiiri - Cemalettin Turan

Pütürge’nin insanı mert
Havasıyla rüzgârı sert
Kubbe dağı kışın bin dert
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Gözümde hasretin tüter
Her günüm bir buruk biter
Ömrüm ziyân olup yiter
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Dertli gönlüm hârelenir
Sılam derken yârelenir
Yüreğim bin pârelenir
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Malatya’da bir incisin
Gönlümüzde birincisin
Atılımda hep öncüsün
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Boynum bükük gurbet elde
Yanık türküm düşmez dilde
Hüznü vurur esen yelde
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Gören bize der yabancı
O ân kalbe düşer sancı
Bizde tamdır, Hakk inancı
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Özlemişim bağlarını
Kekik kokan dağlarını
Göçenleri sağlarını
Yol ver artık, yol ver dağlar.

Koşarım hep adım adım
Vuslatımdır hep murâdım
Bekler beni tüm ecdâdım
Yol ver artık, yol ver dağlar.