Pusuyor Mayıs Ayı Şiiri - Ozan Efe

salınışına bakın baharla nazlandıran
başına dolanacak rengine istanbulun
ilk yanışından gördün sakın alınışına
bulun kaldığı yeri hoş mudur esenliği

gecesinde uyanık gündüzüne uyurdu
bakınmadı yürüdü ardından kaldı izi
duyurdu varlığını sarılmadı boşluğa
rengin belirsizliğe rengini takınmadı

yorgunluğuna aştı yokuşuna binince
uykulara doymadı yalnızlığından öte
kendisi bile şaştı böyle durgunluğuna
sote olunca ardı sevincinden dalgırdı

alacakaranlıklar seçilmez olunmada
devingenliğinedir doğasına yaşayan
solunmada sürekli basınca dayanışı
naz edişine kanma çekingenliğinedir

kumruların ötüşüne baharı tanık ede
coşkuya dalacaksa salının yollarında
çiçeğe gülüşüne toprakta yumruların
kollarında sarılmış sevgileri tüterken

dağınıklığında mı ozan efem susuyor
güne durmuşluğuna aldandığı olunca
pusuyor mayıs ayı kırkikindilerinden
siciline akışla gün bayramdan düğüne

050512karahayıtgülceçaprazlama