Pusulalr Şiiri - Behzat Mansuroğlu

Bir deve üzerindeyim çölde

Serabını görüyorum çırılçıplak

Nil sularında uıkandık

Seviştik gece gündüz

Bir tarafımız zenci bir tarafımız beyaz

Acıktık kutuplarda balik avladık

Altı ay gece latı ay gündüz

Bütün kadınları manastıra kapattılar

Mekkede kapattılar güzelliğini

Köle yaptılar tanrıya

Aşkı yasak ettiler

Şarabımıza ettikleri gibi

Bir rakkase oynuyor beyoğiunda

Bir yılan gibi süzülüp sarılıyor boynuma

Sevişmişiz sabaha kadar sahil kıyısında

Sonra sonra öldürdüğümüz

Çocuklar geliyor aklıma

Hürriyet anıtına çıkıyorum

Atıyorum bağdatta kendimi

Amerikan askerinin gırtlağını sıkıyorum

Annesini görüyorum gözlerinde

Gökyüzüne küfürler savuruyorum

Usul usul çaresiz ağlıyorum

Taş sopayla yürüdüm üzerlerine

Parçaladılar bedenimi

Bir parçam bağdata

Bir parçam tikrite

Felluceye dağıldım

Ayaklandım şehir şehir

Yürüdüm üzerlerine

Uyanıyorum bir sabah

Moskova metrosunda buluyorum kendimi

Güzel kadınlar geçiyor önümden

İçlerinden biri sevdiğime benziyor

Otel odasında sevişmişiz doyasıya

Attım pusulasız yollara kendimi

yYanımda şarabım kalemim

Bir yudum şarap bir yudum şiir

Yazıyorum alınyazıma