Pusula Şiiri - Salim Kabasakal

Yalnızlığın çemberinde bileniyor geçmiş,
Tıpkı akrep öfkesi, zamansız zehir.
Yol alırken susmuş düşler ardınsıra,
İkiye bölünmüş kalbinde pusula.
Hiç olmadık bir anda;
Aymazlığın duldasında, adımlar gizlenmiş voltalarda,
Sabırsızlık sokuluyor Arnavut kaldırımlarında tek tek.
Eylül akşamlarında uzanıp tutulamayan sonsuzluk,
Bir ateş gibi dağlıyor boşluk, şeytansı var oluş.
Rüzgarlar sokuluyor, yıldızlar tükenmiş geceden içeri,
Kıyılarda serpilmekte yılgın dalgalar sarhoş ve serseri.
Bir örümcek gibi yırtıyor ağını ateşten güneş
Alıp savuruyor dibinde kaybolan gerçek öz
Adresi bilinmeyen bir şiir, bir cümle, bir kelime
Hiç olmadık bir anda,
İkiye bölünmüş kalbinde pusula....