Eğik duran kahve cezvesiydi gözlerin
Kutup yıldızına ulaşmak için baktığım
Karanlık tenhalarımı aydınlatırdı izlerin
Demli bir şiir tadında kapına bıraktığım
Pusulası kaşların olan nehirdi saçların
Ömrümün sebebi diye diz çöktüğüm
Serin yayla çiçeği doluylu yamaçların
Aşkım büyür diye gözyaşı döktüğüm
Kayıt Tarihi : 23.3.2006 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!