Pusu Şiiri - Cumali Çorbacı

Menzilime düşen yüzünde
Güz çiçeği sarısı -bir keder
Ve kırlangıç sürüsü gülücüğünde
Alıp gittin öznemi
Bir akşam gölgesi gibi kaldım (ay) sızım
Ne olursun çabuk gel

Gelirken
Kendini al yanına
Bırak mavisiz kalsın o koca şehir
Bırak denizi martısız
Gecesi aysız kalsın

Gelirken
Biraz güneş
Biraz bahar
Biraz güneydoğu getir

Yüreğimin en tenhasına çekilip
Beklemek ölmekse
Nedir gitmek
Bir intihar aleti olası-
Üç noktan da bildiğim giz
Hiç kimse sen değildi
Sevmek için
Aşk bahaneydi...

Gelmezsen
Sessiz sedasız gidebilirim
Çığlığı suya düşmüş bir şiir gibi

Gölgede yüzün-bir namlu gibi durmasın
Öyle bakma yokluğuma
Vurulup ölebilirim...