Zaman susuyordu ve dinliyordu,
Bugünden yarını,dünden son günü.
Saatler durmuştu,işlemiyordu,
Göründü hayatın dünü,bugünü...
Günler geçmez bekler,sinmiş pusuda,
Omuzlara çıkmış,binmiş pusuda,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim