Mehmet’in kara kaşlarıyla gözleriydi toprak.
Onun ter kokusu misk-i amberdi sanki.
Bilmiyordu ki Mehmet’im o terler,
Birazdan kanla beraber akacaktı vücudunda.
Pusu mu demeli şimdi buna?
Yoksa korkakların şereften yoksunluğu mu?
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta