Mehmet’in kara kaşlarıyla gözleriydi toprak.
Onun ter kokusu misk-i amberdi sanki.
Bilmiyordu ki Mehmet’im o terler,
Birazdan kanla beraber akacaktı vücudunda.
Pusu mu demeli şimdi buna?
Yoksa korkakların şereften yoksunluğu mu?
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta