Puslu zaman duruyor ben duruyorum

Puslu zaman duruyor ben duruyorum…

Yüreğimde saklısın görünmez sevgisin
Bende çok özelsin canımın can pınarı
Her baktığımda seni görmek bir hayat
Kader gibisin tenime dokunan bende kalan
Doludizgin yürürüm bilinmez uzayan yollara
Ararım bir ışık yakan gökyüzü varmı diye?
Her yerde karanlık bir duman tütüyor
Her yerde bilinmez yokuşların startı var
Hep bir mücadele savaşında yoruluyorum
Ölmedim ama yenemedim de kaderimi
Aldı beni götürdü istediği yamaçlara
Bıraktı düşünmeden sanki savurdu
Dağıldım tenimde her zerrem bir yerde
Ölüm gibi nefesimden çıkıyorum benden
Her taraf bir gizem gidemem sen yokken
Çöl yolların koyu sensizliği yapışmış sanki omuzlarıma
Beni taşıyacak ayaklarım tutmaz oldu
Bakışlarım donuyor gözlerimde
Puslu zaman duruyor ben duruyorum sessizce…

Oktay ÇEKAL
01.01.2013-21.37