Kendimi anlayamayacak kadar yaşlı hissediyorum bugün
Sözlerimin kargaşası arasında sürüklenip duruyorum
Her şeyden biraz eksiğim
Bana seninle bir düzen gerekiyor
Daha fazla tahammülüm yok trenleri kaçırmaya
Köşelere sinmiş evlerde
Kemikli pencerelerden bakmak istemiyorum artık
Birileri isyan çıkarsın
Belki yolda sana rastlarım
Bir yön vermiş olurum karanlığıma
Sessizce dağılır kargaşa
Başka bir güne açarız gözlerimizi
Tatlı ve çay söylemem bir daha masaya
Kayıt Tarihi : 26.7.2024 21:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!