ağrılar
çıkmaz sokak gibi
yüreklere kapatılır bilirim
içimize yaralı kuşlar düşer
kar savuran kışlar ümitlere
güz sızısı gibi uzayan
sözler açılır erimişliğe
intizar bilirim
akıntısız bulut gibi
dağılır uyku sancılarına
bir geçit uzanırda gözümüzden
sevda aydınlığına
puslu kentlerden giderim
en kalabalık yüzün aynası
ezikliğin rengine çevrilir
acılar saklı heyecanlardan bilinir
bir bölümün gitmişliği taşınır tekrar güne
öksüz bir ürperti düşer parmaklarımıza
mor tonla sıvanan gözlerimizden
yaslı parklara inilir
bir ikindi hüznünden
çiseleyen yalnızlıklar
ağlayan bir mısranın son nefesidir artık
şimdi bütün yazlar tedirgin
sessiz bir gül uyanışı
sessiz bir buluşma
serin yüreklerde sandığımız
bekleyiş
Kayıt Tarihi : 30.10.2004 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)