Puslu Fener ve Sefil Sahil

Malzemesi kıt döngüsü viran manası bozuk maddesi çorak
Dünya evi barkı tenhaya
dolmuş bolalmış sakin lakin
Kimbilir telaşına düşmüş
sevda çağında sevgili yerinde
Kurulu saat bahar dalında goncalanmış bahçeler gibi
toprağı bol olsun Dileklerinin mahsusu sen müptelası ben şahsına mensup
Dilli dağarcıklı güne huzur sağlığa aşkı duymanın ezberini çalışan
İzi silik ocağı sönük yolu yöresi ayrı gayrı yoksul yabandan
Ve düşe kalka yola düşüp de hatır hayal heves düş itibardan
Tanımaz bilmeyiz taaa ki
tanıştık görüştük bulduk buluştuk sevinciyle
Her yeri peşinden götüren yokluğun ücrasında dün yarından kaçak
Onca ihtiyacını özlemini tamam ve teslim etmeye muhabbetle
Bütün gereksiz anlamsız şeylerden kurtulmanın çabası
Ziresiz sürgüsüz çırpınıp duran hayatın
.. herkese açık yer ve gökyüzü hürmetiyle
Belirsizliği filtreleyerek duyup dinlercesine kıvranarak
Kıyıda köşede başıbozuk siren sesi sis sarmalı
ve giderek artan
Kenar köşe kıyı boyu fırtına kopuşları ve dalga sesleri
Bütün bunlar,
Ah keşke bilseydin mektubunda karşılıksız ve okunaksız kalan
İç kanamalı kibir keder kasvet çalkantı akıntılarına değin
ve tüm üzüntü endişelerini içine taşıyarak kendi kendine karşın
Hayatı kararmakta olan tam ertesi seferin kayıp çığlıklarıydı
Yam da güneşi batmışken vadesi yitik vakte anlam katma derdiyle
Ağustosla eylül arası gün dönümü mevsim kaçamağı
Her leyden birazcık yaz yangınları gibi bam teli ve mim noktası
Kederine hüzün katığı koyan bir sergi sofrası gibi yokluğu kavrayan
Hiç bir şeye kusur etmeyip
bir yandan da kimseyi beklemediği uzaklarla bakışıp
Bir yandan ufuk çizgisi geziniyor sefil efkar ,
Yana yıkıla sarhoşlukları içiyor bir yandan suskun puslu fener ve sahil
Öpüp gerdanını yüzünü
hiç olmadığı mutluluğa hozan çiçeklerle
Tıpkı toprağında sararmış buğday başaklarına darmadağın
Elvedalarla bitmeye yakın
Günün mevsimin kavak yelleri..

Mart /21