Pür-i Melal Şiiri - Hüseyin Muşmal

Pür-i melal
Bilmem ki ben kime anlatsam halim,
Kalmadı demeye pür-i melâlim,
Yazsaydım, çizseydim olurdum âlim,
Çalıp söylemekten deliye döndüm.

Boşa geçti gençliğim, bir kam almadan,
Bir kere sevdadan huzur bulmadan,
Üst üste iki gün mutlu olmadan,
Sallanıp da duran salıya döndüm.

Benim hiç güllerim açmayacak mı?
Bahçemde hiç bülbül uçmayacak mı?
Kimseler ürünüm biçmeyecek mi?
Kuş konmaz, gül açmaz çalıya döndüm.

“Hakk’tan geldim” derim, Hakk’a giderim,
Her şeye evvelden şükür ederim,
Amenna razıyım, buymuş kaderim,
Nefes alıp veren, ölüye döndüm.

Eşref’im kimseye yok bir zararın,
Eşine, dostuna çoktur yararın,
Gitmek mi kalmak mı nedir kararın?
Diyar diyar gezen veliye döndüm.