Ne ben konuştum ne sen dinledin,
Zaten tek sen haklıydın alemde,
Bilemedim kusuruma bakma Cemile,
Psikolojim bozuktur bana aldırma.
Evet uygun değil Perdeyle Tüller,
Değiştiler renkler üç beş günde,
Kargaymış meğer bildiğimiz Martılar,
Ölü toprakları serilmiş üzerimize.
Bilmedim bilemedim kusuruma bakma,
Yenildik bahçede ki kollu devlere,
Çiçekler değilmiş bize renk açan,
Sığındık buluttan kara gölgelere.
Ortalığı yakıp gitti bir korlu ateş,
Hoş geldin aramıza sende Asuman,
Birbirimize düşürdü bizi bu gece,
Sanırım ortalıkta yanan kör saman.
Yanlış mı sevdik yoksa yanlış mı...
Neydi aramızda ki bu didişmeler,
Oysa sevecektik birbirimizi her zaman,
Ortalığımı bulattı gizliden biriler.
Boş ver saman altından su yürütelim,
Kim ne derse desin çalsın davullar,
Akıl mı gerek yok düşünmeyelim,
Barışık olalım hayli bir zaman.
Onun bunun gafına hiç gelmeyelim.
27.03.2024
Özdemir Koca
Kayıt Tarihi : 27.3.2024 09:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!