Promosyon Acılar Şiiri - Oğuz Özyurt

Sümüklü, pasaklı bir çocuk yürüyor yalnızlığa,
Elinde tuttuğu….
Hiçlik … ve yolu aydınlatıyor yanma özürlü, titrek ışıklar,
Sokak boş, boşluğu kadar aynı zamanda dar, sessiz, kimsesiz….
Çocuk yürüyor yalnızlığa, üşüyor yürüdüğü kadar.
İlk sıcak kuytuda siniyor çocuk,
Elinde tuttuğu
Hiçlik….
Çekiyor içine bir parça sıcakla birlikte,
Anlık bir huzur çekerken silinen gelecek,
Tutamaz ellerinden çocuğun,
Yalnızlık hediyesi yaşamın,
Promosyon kabilinden acıya.

Yavaşça, sallanarak iki yana,
Doğrulup zayıf bileklerinde,
Tebessüme kardeş...
Ne de güzel aydınlandı tüm kirliliğinde yüzü,
Anlık ve kayıp bir huzur yayıldı,
Sonra gerçek acımasız bindi tepesine,
İlk bakışla geldi acı.

Acıyarak bakan acınası adam,
Sanma çocuk yokolur,
Rahatlarsın o zaman,
Ad değişir, yer değişir,
Çocuk varolur…
Tükenir yokolur, yenisi boşluğu doldurur,
Taa ki insanlık adam olur,
Anlam katar soluğa...

Gerçeğinde saklı yalanlar kavururken,
Seni,beni, hepimizi,
Çocuk olmak lazım,
En azından çocuk kadar.