Promilli Gece Şiiri - Cafer Yılmaz

Toslamışım...
Kim koyar gecenin bu vakti kaldırıma
kazık gibi direği.
Kafamı kaldırınca gördüm
sokak lambasıymış...
' Pardon abi...! '

Üç beş kişi koştu
düşünce yere
' bir şeyin varmı? '
Soruya bak! ! !

Gecenin bu vakti
hepsi ben gibi çarpık
üç beş ayak....
' Bırakın beni,
hemen şurada evim.
Sarhoş değilim,
kendim giderim...'

Hava da bu gün ne kadar soğuk.
Bulabilirmiyim sığınacak bir kovuk?
Işıklar üstüme üstüme geliyor bu akşam
Ya ben yoldan gidiyorum,
ya arabalar kaldırımdan....
Sessizliğinde sokağın
üç beş korna sesi.
ve üç beş ' hasstirr.....! ' yankılanan...
Üstelik yalnız değilmişim
üstelik yanlış....
Bazen olur be hayatta toslamak kardeşim....
Baksana kaldırımlara,
kafasını tutarak yayılanlara.....
' Hey! Yoldaşlar merhaba...! '

Bir ara
' abi yalpalıyorsun,
düşeceksin gece vakti
gir koluma da
eve bırakayım bari..'
dedi biri.
Kaldırdım kafamı
birbirinin aynı iki kişi....
' Bırakın beni
hemen şurada evim...
Sarhoş değilim,
ben kendim giderim...'

Ulan kim kapatır
gecenin en erken vaktinde meyhaneleri? !
Sanki dağıldığımızda
sızıp yatağımızda uykuyamı dalacağız?
Her birimiz sallana sallana
duvarlara tutuna tutuna bulacağız yolu.
Binbir akrobatlık yapacağız
binbir şaklabanlık....
çaktırmamak için durumu....
Kapının anahtarını bulana ne ala...!
ya da anahtarın kapısını....

Son paramızı meyhaneye kaptırdık
havada buz gibi soğuk.
Olsaydı;
' şşt! ! ! taksiiii...' demek vardı.
Ama taksicinin parasıyla
dostuma iki duble rakı ısmarladım.
Ben ağlattım o ağladı
o anlattı ben ağladım...
Kısmette yürümekte varmış eve kadar,
toslamalar varmış.
gideceğiz gitmesine de
asıl bunun ' nasıl? ' var...

O yüzden bırakın beni
hemen şurada evim.
Ben böyle de giderim...

25-02-2003