Profil Şiiri - Zeki Tüyen

çıplak gövdenin profilini çiziyorum usulca
sevginin gizemi ayrışırken sularda
gözlerin sığ dalgaların yunağıdır senin
gözlerin kırsal yalnızlık

sen ey erkenci zamanların sevinci
bitimsiz sürgünlerden kopup geldim ben
bir nehir kıvrımı gibi
ve söndürülmüş yangınların çığlığı
nergis, kabus ve tabanca
ki gölgesi rüzgar gülünü titretir düşlerde
ve sırılsıklam öpüşlerde
sokaklar tanyerine soyununca
karanfil kokulu ıslaklığı gecelerin
ve ağzından bal akan hecelerin
şafak rengi tutsaklığı
yüzlerde ılık bir rüzgar gibi eser
dudakların kuytu bir limandır senin
dudakların çekimser

sınırsız bir gökyüzü büyütürüm gülüşünde
yaprağın dökülüşü kadar uysal
ve ellerim tenine dokununca
yüksek titreşimler sarar her yanımı
yağmurlara bırakırım kendimi sırılsıklam
göğüs uçlarına öpüşlerden kolye takarım
göğüslerin umut özlemidir senin
göğüslerin tutku menzili

güvercinler havalanır pırpır yüreğimden
ay ışığı damıtırken hüzünleri
bir talandır gözlerinde büyüyen gecenin
coşkulu, sevdalı ve delikanlı
ve rüzgarın yazgısında
geçmiş zaman sayfaları yaşamın
dağıtır duyguları
ve bir akşam telaşında eve dönüşlerin
duru bir sessizliğin cevheri
gibi ışıldar tutkular
mevsimler elimin altında
ve kayıp zamanların altın duruşunda
kasıkların özgürlük çığlığıdır senin
kasıkların kutsal mabet
kasıkların deprem yeri

çıplak gövdenin profilini çiziyorum usulca
bir avuç dölyatağı
sırılsıklam ağzımdaki

istanbul; 12.01.2011