ışık prizmadan geçince renklere ayrılır
ekmeğini ağdan çıkaranlar için
orfoz tekneleri umuttur yarınlara
öylesine bir dinginlik ki yaz sonu akşamlarında
esrik bulutsuzluk kaplar gökyüzünü
ve uçsuz bucaksız ormanın menzilinde
göz kırpmalar mermi kıvamındayken
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta