Prens Olmam Bir Şatota Şiiri - Enver Ünver

Şimdi cebimde yoksada gönlüm de var olan zenginlik.
Bir bahtiyar gibi gölgede dinlenen
Gönülde zenginlik dipsiz  bir derinliktir
Öyle zannedilir deme o  diline sahip ol ama
O her yeri silip süpürüyor bilir bilmez.
Yinede hakimiyet pahadadır
Cehennem yükünü indirsende  bir ömür
Ömür gelir geçer de, para bakidir.
Bir silindirde pres dişleri,gibi ezip giden tek nesne,

Figanın bülbüle kiralandığı yerde,
Bir hıçıkırık sesi gibi metelikte,
Gönlüler cengi cidale vururken gürzü kalanı,
Zevki safa bir tarafta bakidir;
Prens olmuyorum bir şatoda,
Zindanda ağıtların yakıldığı yerde,
Altın revaklı yaldızlı tonozlarda ,
Altına kendini benzeten tenike pllarda,
Kararmış para mercana kıyasla bakidir
Sende heves edersen bana
Bende para bulunmaz zannımca
Amma raksın çalparasında pullar bakidir
Şimdi şu karanlık dünya iki kadehe düşerse saki elinden,
Ondan bir yuduma kanıp giden kullar bakidir
Ben ne dersem inanırsın beyhude diye ey fani,
Halı kilim ibrişim olsa dünyaya yadigar
Ağlamaz sandığım damlalar gözde bakidir

O sevdanın zulmetinden anlamı acap sevdiğini,
Olaki gönül kevsere karışısa akan  seller bakidir
Sonra dinlendiğin sarayda mehtabı gün etsen dilber
Renkler içinde renk açar her mevsimde allar bakidir
Şimdi lebin,gizemli cezbinde yanarım deme,
Ey biçare nerden geçersen geç yollar bakidir,
Sanki ben bilmezmiydim, aşkı, sevdayı,
Bak gözlerin söylüyor lebinde pembeler
Yalvarırken tahtı kudrete ,açılan eller bakidir.
Kim ne olursa olsun niyaz ederken,
Buda , Nirvana nafile benim yolumda nurum var,
Her yangın vadisinden kainata  uzansa ateş dağları ,
Ahu figan sarsada , çölde kumlar bakidir,
Enver Ünver
29. 8.2017
00.10