Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şimdi
Ne belalar okuyayım ben size
İdiot ebelerin doğurttuğu prematüre sevdalar
baş belanız olsun utancını bir kaç yaşam taşıyın
Soğana yatırsınlar parfümlü düşlerinizi
Saçınız çekilip işe yarasın asma köprü halatlarında
Yazık kere yazık
Yüz derilerinizi gergeflere işlenmeye gönderip
Yanlışlarınızdan boynunuza ilmekler geçirilmeye
mahkum ettiniz kendinizi
BİZİ BİZ YAPAN,İNSANLIĞIMIZDIR...KALİTEMİZ İSE,İÇİNDE YAŞADIĞIMIZ TOPLUMA YAKLAŞIMIMIZ VE DUYARLI OLUŞUMUZDAN GELİR..MUTLAKA DEĞİŞEN BİRŞEYLER OLMUŞTUR,SİZ MÜCADDELE İÇİNDEYKEN GÖZDEN KAÇIRDIĞINIZ...
MARTI
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta