Pranga Şair Yaratır Şiiri - Fatma Kılıç

Özlem, kısıtlanmışlık ve özgür düşünce
Bir şaire rastlamadım dört başı mâmur
Rimbaud doğurandan çekmiş yeterince
Yazma yeter ki, çalış elinden ne iş gelirse

İnsanları sevdi ve insanca yaşamayı yeğledi
Pir Sultan asıldı gördüğünü söyleyince
Binlerin yüreğiydi dile geldi Seyrani
Ne yazık küllü yaprak nasibi son deminde

Gözlerini aldı yaradan, yüreğiyle gösterdi
Neden, neden dost diye toprağı seçti
Sadakatsiz olan kimdi kim deldi yüreğini
Aşık Veysel rahat uyu sadık yarinin göğsünde

Ne Dadaloğlu biter ne Derviş Paşa gibiler
Şahinlere baz’lara yakılsa da türküler
Düşünen beyin güzeldir unutulmaz sevgiler
Hızmalı Avşar güzeli bal olur akar dilde

Bolu beyi aldırınca Yusuf’un gözlerini
Zulm uğruna Köroğlu oldu Ruşen Ali
Soyu Fırat’tan çıktı yoldaşı Kırat şimdi
Dağlarda çınlar türküleri mızrap elinde

'A'yı yasaklasalar 28’i geride
'A'yı yazmasam da olur yok ki “bülbül” içinde
Taşa çalıp yasağı kuşkuyu bağnazlığı
Güneş derim güzel derim göğsümü gere gere