Præfatio : homo homini lupus Şiiri - Yor ...

...ve geldik soruların atasına;

"yeryüzünde bozgunculuk ve kan dökecek birisini mi yaratacaksın"



bakara 30

Sosyoloji, antreopoloji, arkeoloji, tarih derken kısaca okuyup da etkilendiğim ve insan psikolojisinin gelişimi üzerinde epeyce düşündüğüm bir kitaptan bir cümle seçip, anlamlı şiirinize eklemek istiyorum: "Dünyanın başına gelen en büyük felaket, insandır." Y. Noah Harari

Emeğine, kalemine sağlık.

Kamu Yönetimi derslerinden biridir Siyasal Düşünceler Tarihi dersi. Bu dersi ben de alalı 33 yıl oldu galiba. Derste okutulan düşünürlerden biri de Thomas Hobbes’tur. Hobbes’in en meşhur sözü 'homo homini lupus' yani 'insan, insanın kurdudur' sözüdür.

Bellum omnium contra omnes ise Hobbes'un De Cive ve Leviathan'da yürüttüğü doğa devleti düşünce deneyinde insan varlığına verdiği tanımdır. Bellum omnium contra omnes, aslında Latince "herkesin herkese karşı savaşı" anlamına gelir. Præfatio ait önsözde De cive ifade bellum omnium contra omnes ilk kez görünür.

Bilgi güçtür. Bilim sonuçlar bilgisidir. Bir gerçeğin bir diğerine bağımlılığıdır.

Devlet olmadan insanın yaşamı fakir, mutsuz ve daha kısadır. Devletin olmadığı bir yerde bir mülkiyet söz konusu olmayacaktır. Bu durumda güçlü insan, elinde yumrukla her istediğini elde edecektir. Güçsüz insan ise daima ezilecektir. Devletin olmadığı yerde kültür ve sanayi de olmaz. İnsan toplayıcı ve avcı insan konumunu aşamaz. Devleti yaşat ki insan yaşasın düşüncesi çok doğru bir düşüncedir.

Hobbes bu düşünceleri dile getirirken şunun farkındaydı.İnsanlar, herkesin eşit ve hür olduğu dönemde veya savaş halinde iken korku içinde yaşamakta olduklarından dolayı aralarında bir sözleşme yaparak devleti kurmuşlardır.

Günümüzde refah devleti, sosyal adalet gibi düşünceler çok daha ön plandadır.

Korona bize göstermiştir ki dünya hepimize yeter, yeter ki hor kullanmayalım. Eşit ve özgür bireyler olarak hepimizin mutlu, insanca, diğer canlılarla birlikte yaşamamız mümkündür. Ancak şairin tüm şiir boyunca aleka’dan başlatarak dediği gibi yeter ki önce biz insan olalım, ortak paydalarımızı genişletelim.

İnsanların arasındaki farklılıklarımızı zenginliğimiz olarak görmeli, el ele vermeli ve birlik olmalıyız. Bir elin nesi var iki elin sesi var. Birlikten güç doğar, birlik güçtür. O halde ‘insan insanın kurdu’ asla değildir.. Hayat denen bu süreçte olsa olsa yoldaşıdır.

Kaleminize sağlık.

aleka , nutfe , su , balçık
kurudu toprak, çekildi deniz
insan kötülüğe meyilli hiçlik!

nereden nereye bağlanıp
kötülüğe meyilli olmak ve
maalesef bu yüce durumu
anlayamamak..


gözümüze gözümüze sokulan bin musibetten ders alamamak



beylik laflar edip
dini meşrebimizin arkasına sığınıp
hala hinlik düşünebilip
sevgiden yoksun
bencil olma sanatı şimdilerde insanlık



gerçekten kutluyorum
ayrıca bunu başarı ile şiirselleştirebilmek için gösterdiğiniz emeğe teşekkürler...
konu anlam ve bütünlük adına da çook şiirdi....


kalemin daim olsun şair

Ben de kayboldum gittim kendi içimde.Sanki her dizede kendimden birşeyler bulmuşçasına da cesaretlenip şiirin daha da derinliklerine uzanmak istedim ama nefesim yetmedi..! OLdukca etkili, derinliği olan içi dop dolu güzel bir şiirdi..Kutluyorum değerli şairimi..


Selamlar..saygılar..

Dünyanın başına gelmiş en büyük bela, insanıdır..
Yüreğinize sağlık..

Şiir bazen boyunu aşar...
Anlattıkları anlatamadıklarını bile hatırlatır...
Okuyan durur bir yerinde..
Başa döner...
Vardığı yer, olduğu yer midir, şaşırır...

Ve sorular art arda...
"Ben miyim konu olan?"
-Kimim?
-Nereden geldim, nereye giderim?
-Yaşayan mıyım, bahşedileni yaşayan mıyım?
-Derdim ne? Sevmek mi, durmadan ölmek mi muradım?

Kanım odur ki..
"Eşyanın tabiatı" denen biziz!
Kuralları koyan biz olduğumuz sürece, kuralları bozan da biz olacağız...

Dilerim, fazla okunur..
"Kısa hikayemiz" ders verir, girişi ancak bu kadar olur...

Tebrikler Veysel Bey, değerli şair....

Şiir ne çok şey söylüyor. İnsan okuduktan sonra medeniyetler müzesinden çıkmış gibi oluyor. Güzeldi....

En anlaşılmaz varlıktır insan...çok güzel şiirdi yüreğine kalemine sağlık

icatlar, icaplar!.icatların, insan yaşamını kolaylaştıran yanları olduğu kadar, onları insanı insanlıktan çıkartan yanları da vardır gibi bir düşünceye götürdü beni şiir...

mesela uçakları ele alalım. yolları kısaltması iyi tarafı ama ülkelere bomba atan yanı felaket!..

mesela sopa!..:)fasulyeye sarsın diye toprağa dikersen iyi, ama her konunun sopası yaparsan kötü!..polis sopası, iktidar sopası, hukuk sopası, Tanrı’nın sopası!..bütün sopalar canlılar üstünde denenmekten bıkmadı gitti!..hala sopa, sopa olarak sürdürüyor hayatını!..

gerçekten insan olmak zor iştir...her zaman söylerim bunu...ne kadar akıllı olursak olalım, muhakkak vardır eksik yanımız...işte bu eksik yanımıza çöreklenir, dünya düzeni denen şey...sömürülür dururuz böylece...

Of off...çok dertlendim şimdi...benim dertlenmelerim, damarıma dokunan şiirler yüzündendir...kötüye yormayın e mi!..

kutluyorum, selam ve sevgi ile..