Kır, pası sinmiş zamana
İçime acı akıtan
Ellerimde ki küflü kelepçeyi kır
Çöz ilmekleri
Boynumu saran
Şu yağlı urganından kurtar beni
Prangam
Ranzama bağlı
Hücrem zifiri karanlık
Gecem kızıl kıyamet, kan kusuyorum hep
Sönmemiş bir volkan gibi yanıyor yüreğim, ciğerim
Her biri sanki bir liman dalgası
Üzerime coşarak gelen zindan duvarlarına
Çocukluğumu, özgürlüğümü mıhladılar benim
Kaybolmayan nice umutlarım birde düzene isyanım var
Seni bilmez miyim seni
Halkların, emekçilerin
Düşmanı
Adaleti, yasası, kanunları
Çürümüş
Okul değil hep cezaevi yaptıran
Öğretmen değil gardiyan yetiştiren
Patronlara- ağalara hizmetkâr olan bozuk sistem
Anamın kucağından aldın beni koydun zindanlara
Seni bilmez miyim seni Maraş’ın, Uludere’nin katili
Gardiyanların
Şerefsizlerin homurtusu
Kahpe düzenin, kini, öfkesi
Uçkuruna düşkün itlerin hırıltısı
Pozantı cezaevinde ki ırz düşmanları
Eğer bu zindanlardan kurtulursam ben
Yine bir gün korkusuzca topunuzu taş tutacağım
Mehmet Çobanoğlu
08.03.2012
İstanbul
Kayıt Tarihi : 8.3.2012 15:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
işte bu şerefsiz düzenin vitrinleri de hapishanelerdir suçlular dışarıda suça itilmişler içeridedir
bunlar yetişkinlerden hızını alamamış kudurmuşlar şimdi de gençliği de kendi pis emellerine alet etmektedirler Allah belalarını verecek tebrikler dost harika bir şiir
çiyerlerim koparcasına
eşitsizlige canlının çok oldugu bu ülkede
haykırmak istiyorum insanlık nerde
bu düzen hep sürecekmi böyle haykırmak istiyorum
sisteme
daha çok şeyler söylemek istiyorum haykırarak
duyarlı usta kaleme sonsuz saygılarımla tşk ediyorum
TÜM YORUMLAR (11)