Çocukluğumda keder,gençliğimde hüzün,
Sabrım deneniyor hissediyorum,
Ama sonuna kadar varım bunuda biliyorum!
Kalkmaması gereken gemiyi bu limadan kaldırıyorum...
Elbet sende yaşarsın ölüm bir çare değil,
Yanımda bir gölge eşlik eder bana
Sana söylediğim sözlerim keskindi
Kabul ederim ikizdir ruhumla
Kaldıramadın ama artık çok geçti...
Soğuk bir nefes daha hissettim ensemde
Aşk bir korkuymuş!
Kırık kalpleri dolaştım
Yarım kalmış duyguları tamamladım..
Ama bir türlü ona ulaşamadım!
Korku beni yaşatan bir duygu
Dümdüz yolda yürüyemiyen,
Sarhoş bir adamın..
Kendi çerçevesine..
Kendini yerleştiremeyen,
Şaşkın bir adamın..
Kalıntısı olmaya değermiş..
İşte yine başlıyoruz..
Merak etme yaşamaya değil..
Mısralara..
Üçüncü tekil şahıs var mı?
Baştan söyle..
Varsa ben yokum..
Her zaman böyle mutluyum,
Düşmez gözümden iki damla yaş.
Ne yapsın iki damla gözyaşını..
Zaten doyacağı kadar doymuş kara toprak.
Sorma kimselere bu çocuk nerede..
Güzel bir hayat..
Hayal dolu bir rüya..
Ve sonucunda..
Vardığı son nokta..
Zamanın akıp gittiği..
Kelimelerin son bulduğu..
Artık bazı şeyleri unutmanın zamanı geldi..
Geldi,geldi de geçiyor bile..
Birşeyleri yarım bırakmanın zamanı değildi ama..
Dinlenmek isteyenlerin tek tercihiydi..
Bazen insan duraklarda sorar kendine..
Ben doğuda yaşamışım buralara gelirken..
Doğudan kastım ta Ötüken'e kadar,Çin'e kadar gider..
Orada aşk nasıldır bilir misin?
Orada aşk ilk görüşte başlar..
İlk görüşte,ilk söyleşide olur herşey..
Sonra aşka kaptırırsın kendini yön veremezsin..
Aklım bir orada bir burada..
Ne yapıcam bilmiyorum..
Seviyor muyum seni?
Yoksa sevmiyor muyum?
Böyle birşey işte benimkiside..
İkilem deniyor galiba buna?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!