POSTALANMAYAN MEKTUPLAR -4-
Sevgili Darcy;
Söylemek isteyip de söylemediğim küçük harflerle yazdığım cümleleri kırılmış kalbimde tekrar ettiğim gün sayısı tam olarak 1000 günden fazla. Derin duygularımın içinde güçlü bir sevgim var. 21. Yüzyılda ilişkilerini yalın yaşayan insanların içinde dürüst olmak gerekirse duygularımı kalbimde yaşıyor aklımda büyütüyorum. Kimsenin bilmediği delice özlem içindeyim.
Bilmeni isterim ki hafızamdan silmeye kıyamadığım ve özlemine dayanamadığım aşkın adısın. Gülümsemeni gördüğümde ancak yüreğim parelenir. Sanır mısın ki bahar tomurcukları kendi mevsiminde çiçeklenir.
Anımsıyor musun? Gökyüzümüzden uzak olduğun bir geceydi, sen balkona ben pencereye tünemiştim her zaman ki Çocukluğumla. Dolunay’ı görebilmem için biraz dışarıya doğru sarkmam gerekiyordu, nihayetinde görmüştüm ve ayrı şehirlerde gözlerimiz buluşmuştu. Gökyüzüne bakmayı bilmeyen yüzlerce insanlar yakamozda yan yanayken sensiz izlemek zorunda kalmayı anlayamıyorum.
Hücrelerimde, saç tellerimin uçlarında, hatta bakışlarımda ve kalbimin içinde sevgim ebedi olarak sana ait. Vaz geçmek istediğimde mevsimlerin hiç birinde huzur, ülkelerde ise mekân bulamayacağım gibi. Gülümsemeni hatırladığımda kalbimin huzur kaynağına dönüştüğünü hissediyorum, demiştim ya tomurcukların sadece kendi mevsimlerinde çiçek açmadıklarını, soğuktan insanlar titrerken benim yüreğime begonviller açtırandı varlığın.
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla