Sevgili Darcy;
Yeni bilgiler öğrendim, bu bilgiler hayatıma sihirli değnek gibi dokundular ve evet buna sihir diyebilirdim. Meğer insan ne kadar çok şeyi yanlış söylüyormuş veya biliyormuş. Bulduğum bu yolları, sana kavuşabilmek için denedim, her bildiğimi yaptım, tüm inancımla ve vazgeçmeden dua ettim.!
İçimi yakan hasretinle avazım çıktığı kadar Yaradan'a yalvardım, bir tek günüm bile geçmedi desem yıl kadar uzun mesafe olur, sanırım bir saatten fazla olmuyordu aklımdan çıktığın.
Ruhuma yakın, bedenimden uzaklaştığın zamanlarda anlık dahi olsa cemalini zihnimden silemedim. Yollarda yürürken, iş güçle meşgul olurken, kitap mısralarını izlerken, telaşla bir şeyleri yetiştirmeye çalışırken, bazen sakarlığımla, lanet olası kaldırımın beni düşürdüğü yerde ki anımı, yaralarıma nasılda üzülmüştü kalbin. Her gün aynı sahneyi oynayan oyuncu gibiyim, çünkü uyumadan az önce uyanırken anında yer alıyordu adın. Zihnimi meşgul eden insanın, sol tarafımı hasta ettiğini görebiliyorum. Sanırım artık anlamalıyım altıncı gözümün beni her konuda uyarırken sende neden işe yaramadığını ve bu konuda Yaradan'ın bir bildiği olduğunu.
Bir gün kendini manasızca huzursuz ve mutsuz hissedeceksin, çünkü sana dua etmeyi bırakacağım.!
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
