Posof’un Destanı Şiiri - Baki Ergün

Posof’un Destanı
Gidermek mű mkű n mu bunca ő zlemi..
Yű reğimde hicra’ı var Posof’un.
Zirvelerden nazlı nazlı sű zű lű r,
Dağlarında duman’ı var Posof’’un

Gű zel hava,soğuk sular sendedir,
Hasret dolu bir gő nű l ki.. bendedir,
Eğitimde,ő ğretimde ő ndedir.
Okuyanı,yazanı var Posof’un.

Aşık Ű zeyir’in “tarzda” eşi yok,
Aşık Zű lali’nin “ső z” de eşi yok,
Mű dami’nin “ső z” de, “saz” da eşi yok,
Şairi var,ozanı var Posof’un.

Adını anarım gő ğű s gererek,
O’nu sevmek icin tanimak gerek,
Özgű r oldu onca şehit vererek,
İki Mart’ta bayramı var Posof’un.

Mű barek yurdumun,kutsal yő resi,
Kendine has, geleneği,tő resi,
Gő rű lmeğe değer dağı,deresi,
Nice nice hayranı var Posof’un.

O yerleri git de bir gő r arkadaş! ..
Misafire boldur,orada ekmek,aş,
Ya dosttur, ya kardeş, ya da sırdaş,
Cana yakın insanı var, Posof’un.

Bir başka gő rű nű r mehtabında ay,
O yerler gő nlű mde bir sırça saray,;
Davul,zurna çalar,çekilir halay,
Sazlı,ső zlű seyran’ı var Posof’un.

Baharı bir başka,yazı bir başka,
Gelinlik kızların nazı bir başka;
„Gelin Ağlatma’nın hazzı bir başka,
Dű ğű n, dernek,yaranı var Posof’un.

Koyun sağan ya bacı,ya anadır,
Gű zeli var,elâ gő zlű sunadır,
İnsanı, kardeşlikten yanadır,
Sevgi yű klű kervani var, Posof’un.

Çalışkandır, halkı durmaz,bilirim,
İşi sever,boş oturmaz,bilirim,
LAİKLİK’e toz kondurmaz,bilirim,
‘ATA’sından fermanı var Posof’un.

Bu ső zler de azdır,ey gű zel belde!
Aklımdan çıkmadın bu gurbet elde,
Çalışır iş yapar, yedi dű velde,
Beş kıtada unvanı var Posof’un

Hınkal orda ulusal bir yemektir,
“Banta” kurudu’mu “Furuç” demektir,
Tuluk peynirimiz dű nyada tektir,
Yayık yayık ayranı var,Posof’un

Yű ce Ilgar Dağı gő klerde başın,
Mű cevher gő rű nű r,toprağın,taşın,
İzinsiz yanından geçilmez kışin,
Bazen bő yle zamanı var,Posof’un.

Şirin Posof,ű lkemin yű z akısın,
Tű rkiye’min gerdanında takısın,
BAKİ yazdı,arzu eden okusun,
Duygu dolu destanı var Posof’un.