22 Temmuz 1953; Kastamonu / İnebolu/ Üçevler Köyü
Hiç ağlama
Gönlün burkulduysa
Aşk yalanıyla yıkıldığında;
Sevmeyi deneme bile
Sevilmeyi bekleyen niyetinle
Düşmesin umut aynasına yüzün
Üşüdüğünde boş kalan gönlün
Ve düştüğünde ateşe elsiz kalbin…
Demek çoktan gömüldün sen aşktan
Sevmekse haram olmuş doğuştan
Hayat dersen posanı çıkartmış hepten
Sen acılı aşk ezmesi olmuşsun ezelden!
Çıksan nefsin bencil kalesinden
Sevilmeyi beklemeden
Sevsen kelebek kalbinden
Ne güzel insan olur be senden…
Kayıt Tarihi : 26.11.2015 19:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!