Portakal Çiçeği Şiiri - Vesilenur Yabaş

portakal çiçeği
kokunun hafızası vardır—bilirim.
kışın sobasız akşamlarında
içime çöken ılık bir gölgeyi bilirim.
soğuyan duvarlarda
rüzgârın önce hangi çatlaktan içeri sızdığını bilirim.

içrek sevdalıların dışarıda unuttuğu
üşüyen elleri bilirim;
bir sevdanın filiz verdiği anın
toprağı nasıl ıslattığını,
soluşunun kabuğuma nasıl sindiğini bilirim.

yollarda yürürken insanların yüzlerinden
geçip giden mevsimleri okurum;
kendi gölgemin içine
düşen ruhumun sesini bilirim.

bütün bunları omuzlarıma
kucak dolusu gece gibi yüklemeyi,
sonra önümde duran
sisyphos yazgısına usulca eğilmeyi bilirim.

düşerim, düşlerim—
ta ki…
en sonunda, taşın gölgesinde
yeniden doğacak sesimi bilirim.