Ne üretirsek satın almak zorundasınız, siz evde hazır yiyin biz sizi bir miktar sırtınızı sıvazlayarak soyup sonra da bu topraklardan kovacağız projesi popüler bir çölleşme olarak soygun ziyniyetin üzerine çöktü.
Sermaye soygun teknolojisi yapay , dijital ve robot üretecek, dünyanın öteki ucundan seni soyacak, genetiği zehir gıda ambalaj ile soygun konusu olacak, ilaç bağımlı zehir olacak, tedavi bağımlı hasta üretecek, yaşam tüm araçları ile dayatmaya hizmet edecek. Ne düşüneceğine, ne okuyacağına sömürge karar verecek, nasıl yaşamak gerektiğine, ne giyeceğine, nereye gideceğine kadar takip edecek, tehdit edecek, kimi seçmek istiyorsa karar verecek ve sizi soygunda kobay olarak kullanacak öyle mi?
Beyni işgale uğrayan ve çöl olmuş bir toplumun toprakları da çöl olur kültürü de ahlakı da.
Böyle bir vahşilik olabilir mi? Ve tüketim alışkanlıkları değiştirilmiş kuşaklar sürekli değişen sömürgeye uygun araçlar ile doğadan uzak, uyuşturucu tüm sömürüye bağımlı çalışmadan varlık gösterecekler öyle mi? Bu mümkün mü?
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta