İnsanım ben insan doğdum,
Çul çuval giyip iki lokmayla doydum,
İyi yönüyle dürüstlüğü buldum,
Kesinlikle pölöfü sevmem.
Tehlike görsemde özümden dönmem,
Haksızlık tufan ılsada sönmem,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta