İnsanım ben insan doğdum,
Çul çuval giyip iki lokmayla doydum,
İyi yönüyle dürüstlüğü buldum,
Kesinlikle pölöfü sevmem.
Tehlike görsemde özümden dönmem,
Haksızlık tufan ılsada sönmem,
Aç ölsemde yad ekmek bölmem,
Kesinlikle pölöfü sevmem.
Mustafa yım asla değişmem,
Yalakanın lafına şişmem,
Dertleri gördüm derdini deşmem,
Kesinlikle pölöfü sevmem.
Kayıt Tarihi : 2.12.2005 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!