Değişmesi gerektiğine inandığı aynadaki yüzünün karanlığında kaybolmaktan bıkmış
Utanç duyduğu bir geçmişin tövbe ile temizleneceği inancına kavuştuğu vakit
Gözlerinde ki Velfecri bakışları bitmiş
Selametle koyulduğu yolda, inkılâp yapmıştı hayatına dair
Değişimin asaletini yaşarken başı dik
Efendisinin şövalyesi olacak kadar cesurdu
Kaderin mutlak teslimiyet olduğunun bilinci içindeydi
Bir şeyi unuttu
Tövbenin gururu altındaki ölümü...
Kerem Kayar
Kayıt Tarihi : 4.10.2022 19:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ya da vermek istediği mesajın "ip ucu.."
...
Bir öykünün de adı "Polikuşka.." Tolstoy'un eseri...
Kısaca, "toplumsal ahlak konusunu" işlemiş yazar, 19. yüzyılda, "toprak ve insan" ilişkisi, Ortodoks Kilisesinin köylüler üzerindeki olumsuz etkilerini ele almış, Rusya'da...
Düşündüm ben de...
"Acaba insan... Tarihten, dünden ders alıyor mu? Dinin, insanın köleleşmesine, baskı altına gönüllü girmesine, gerçeklikten ve özgür yaşamdan kopmasına, baskının kaynağına kayıtsız kalmasına, hatta o kaynağı nesnelleştirip "TAPMASINA", bütün bunları "KADERCİLİK" saymasına sebep olduğunu düşünüyor mu? Unuttu mu acaba din kisvesi altında yaşanan kıyımları, baskıları, zulmü!"
Galiba tarihi tekerrürden ibaret...
"Ders almayınca!"
"Tövbe..."
Suçluluğun kabulü ve bundan duyulan pişmanlıkla "bir daha tekrar edilmeyeceğinin" sözü ise!
Tövbekar kim, suçlu kim?
Dedim ya, düşündürdü...
Tebrikler Kerem Bey...
Yüzyıllardır aynı,
İnsanlar ne istediğini
Ne yaşamak istediğini bilmediği sürece yüzyıllar geçse de değişmeyecek. insanî duygular kullanılmaya çok müsait.
Fikirlerinize katılıyorum Mustafa hocam.
Yorumunuz için teşekkür ederim.
( Polikuşka )
Teşekkürler yorumunuz için
TÜM YORUMLAR (2)