Poliklınik Şiiri - Zeki Tüyen

salıya canlandı ankara sabah sabah
sabah sabah kırıp döktüm bulutları
bahar alıntısında gün yüklenmiş şilepçe
sisler uçuşkan ve yolum kör karanlık
gözlerimde bir milyon kelepçe

inerken kuş gibiyim çıkarken kuş
sonrası yolun bir yokuş bir yokuş
sağda solda evler perdeleri inik
güneş artık daha taşkın gökyüzünden
ve ağaçlar arasında poliklınik
ilk sesler tik tak daktilo tuş

bir daracık koridor sağlı sollu insan
çocuklu çocuksuz bir dolu insan
hem tepemde az basıkça bir tavan
biraz beklese sıkılıyor, sıkılıyor insan
beyaz kapı önünde çağırıcı bir adam
elinde bir deste fiş sözde sıralı
ara sıra serzenişler düzensizlikten
biraz beklese sıkılıyor, sıkılıyor insan

sayrılı bekleyişler eritiyor zamanı
bir çocuk babasının elinde bir eli
bir eli kafasında kabuklu yarayı kaşıyor
yaşlıca bir adam tekerlekli sandalyesinde
esenliğe özlemin düşünsel derininde
ara sıra ad okuyor çağırıcı adam
öğle vakti umutta bir dolu insan

ankara; 24.03.1975