Poet Of The Darkness Şiirleri - Şair Poe ...

Duygularım yok benim!
Hiç bir şey sevindiremez beni
Hiç bir şey de üzemez
Ben bir taş kalpliyim!
Gözleriniz göremez gözlerimi
Çığlıklarım yankılanmaz

Umudun sona erdiği şu andan sonra
Terkedilmişliğim ve ben
Kan akan bir nehir gibi
Ufkun olmadığı yere akacağız.

Keşke kar yağsa bu yaz günü
İçimi yakan ateşi söndürse
Yağmur bastırsa bir saniyede
Sel olsa, alıp götürse ömrümü
Rüzgar çıksa dağların arasından
Kendimi ona verip

Hayaller gerçek olacakken
Parçalandı karanlık
Ve bir haç
Kopup geliverdi
Derinlerden.
Karanlığın ışığıydı

Bir gün var hayallerini kaplayan
Onun için yaşadığın
Onun için nefes aldığın
Bir yol var bütün benliğini sarmalayan
Seni korkutan
Seni ağlatan

Yatağımdayım her zamanki gibi
Sokağa terkedilmiş küçük kedi gibi
Korkak, sinmiş ve çaresiz.
*
Son dibe vuruşum bu gün
Yakıcı çığlığı bedenimde ölümün

Gözyaşlarım duruldu aniden
Karanlık çöktü üstüme
Haykıracak sesim olmasada
Çırpındım

-Kaçma küçük çocuk

Nefretin çocuğuyum ben
Nefretten başka bir şey görmedim ki!
Sevgi masalları dinlerim ben
Sevgi nedir bilemem ki!
*
Sevemedim hiç kimseyi

Esen rüzgar anlatır sana hayatı
Dağıtır saçlarını ufka doğru
Ama gözlerin unutturmaz yalanları
Acılar söküp atar ruhunu
Taşın üstünde belirir sevginin izleri
Anılar doldurmaya çalışır içindeki boşluğu

Gökyüzündeki yıldızlar parlamıyor artık
Bana umut verecek hiç bir şey kalmamış
Beni hayata bağlayan her şey yıkık
Karanlık bütün varlığımı kaplamış.
Geceleri yalnız dolaştığım sokaklar
Akmalarına hakim olamadığım göz yaşlarım