Şimdi plesantly şakıtmaksa dil işi;
ben martıyı seçerim denizin üstünde.
Pruvalara yakın seyir eden kanatların
aşkına bakarım, köpüren denize!
Öyle mahreç olmuş ilgiler ne ki
ben sarnıçlarını severim o yüreğin.
Ezelde adımı buyuracaksa, karga da yakışır
bu şakıtma işi değil, bülbülü geç!
Yere inen sevdaya herkes kavuşur.
Var mı? İmleci söndüren duraksızlık,
uzun kelimeler boyu bir seviş!
Hadde edilecek yüreğin uhdesinde
gözlerime hasıl yalnız bana gider,
sen diyen kanatlara bir yaban dokunsun!
Var mı? Sana değmiş yabancı bir rüzgâr!
Plesantly uçurtmaksa bu kanat işi
var git göğümden benden uzak dur.
Kayıt Tarihi : 20.4.2014 16:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Altan İlhan Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/20/plesantly-ucurtmak-isi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!