Plancı Şiiri - Veysel Şimşek

Yalanı diz boyu kalmaz aşağı,
Adam olmaz bu nesilin uşağı,
Bal dururken zehir toplar kaşığı,
Yalancı her yerde olur plancı.

Yüze güler sonra vurur arkadan,
Zamane azgını beni ürküden,
Unutmuş dostluğu yoktur fark eden,
Yalancı hep şerde olur plancı.

Para şahlandırır zalim zorbayı,
Çok plancı göremedik harbiyi,
Adam olmaz taşa vurur törpüyü,
Yalancıdan dersi alır plancı.

Yalancı,plancıda iftira hazır,
Her ortamda çoktur bırakmaz huzur,
Üç kuruşla başıma kesilir vezir,
Ettiği yanına kalır plancı.

Plancı, yalancı cambazdan cambaz,
İşi yalakalık ispiyon gambaz,
Tabirim sihirbaz çokta düzenbaz,
Göz bayar yalancı olur plancı.

Helali unutur haramı yutar,
Yeminle gerçeğe yalanı katar,
Çıkarı uğruna dostunu satar,
Daha nasıl böyle olur plancı.

Çıkar için kıvrım kıvrım kıvrılır,
Tipi boran olur dosta savrulur,
Yemin içer ateşlerde kavrulur,
Yalanla hedefi bulur plancı.

Veysel der ki; Ne gerektir plana,
Bu dünyada gerçek adam olana,
Ölen ölmüş sözüm sade kalana,
Vazgeçmez huyunda kalır plancı.