Orçun’a
Kırık bir piyanoydu yüreği
Toplayamadı hiç bir zaman ne o parçaları
Ne de dokundurdu kimseyi kırıklara
Ben o kırık piyanonun başında
Tozunu bile alamadan
Son sağlam tuşa basıp
Gelmiş gibiysem
Korkumdandır…
Çünkü
Parmak uçlarımda geçmiş olsam da
Kanar yüreğim…
2001 Ankara
Kayıt Tarihi : 22.6.2006 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!