Piyano Şiiri - Kamal Ataman

Göğsü bir çelik zırh gibi sert,
Ruhu gökyüzüne peş keş çekiyor!
Rüzgarı garba döndüren bu zalim zat
Bir de utanmadan deryaları durduruyor.

Hiçbir simâya benzemez yüzü
Hiçbir gölge kararmaz onunki gibi
Lakin bir türkü vardır, söyler hüznü
Bir de ardına bakmadan nasıl gidiyor!

Şu gün batımı kızıl, batan güneştir o,
Bir denizde buluşuyor, bir dalga bir koy
Hiç hali kalmamış gibi dinmekten yorgun
Hele ufkun altın rengini nasıl da karartıyor.