Pişmek Şiiri - Nihal Çınar

Doğduğum gün bir serüvendir başladı
Bir büyük zatın dediği gibi,ham olan ruhumu acılar haşladı
Zannetmeyin ki piştim
Pişmek erişmektir,yaradanın kulluğunu tam manası ile bilmek
Kendi hiçliğini kabullenmektir
Gözün gördüğü,elin erdiği herşeyde onu zikretmektir
Yaradılanın aklı erermi bu güce? Ne kadar dünya payesi edinmişsede
Bu güç kudret karşısında etmelidir secde
Firavun olmayı bir deneyin hele
Küçük bir sinek yeter felaketinize
Kolay olsa idi pişmek
Yunus veya Mevlana olurdu herkes
Yaradan aşkı yakmalı,nice yollar ve çöller aşmalı
Aşk ile şevk ile yaradana koşmalı