Pişmanım Şiiri - Sadık Altınkaynak

'Eşim ve Çocuklarıma'

Yanlış iş tuttum
Mesken eyledim gurbeti
Evimin yolunu unuttum
Çıra gibi yaktı sıla hasreti
Vuslattır ancak ayrılığın şerbeti
Pişmanım yavrum ayrılığa pişmanım
Sevdiğinden ayrı kalmasın düşmanım

Ayrılıktan burnuma geldi canım
Duydum hastalanmış oğlum Seyitcan'ım
Vuslat yaklaştıkça artar heyecanım
Burnumda tütüyor evim evlatlarım
Pişmanım arkadaş ayrılığa pişmanım
Sevdiğinden ayrı kalmasın düşmanım

Ayrılık benim alın yazım
Kaderim bu Feleğe geçmiyor nazım
Bu gün imtihana girecek Aslı kızım
Baba dediğin evlada böyle günde lazım
Pişmanım çocuğum ayrılığa pişmanım
Sevdiğinden ayrı kalmasın düşmanım

Gurbet çekmeyen bilmez sılayı
Gurbete düşen bulmuştur belayı
Göremedim mezun olurken Esra'yı
Pişmanım yavrum ayrılığa pişmanım
Sevdiğinden ayrı kalmasın düşmanım

Böyle olsun istemezdim Değerli Eşim
Ayrılık benim işim ben Müfettişim
Bu işi seçerken ben hata etmişim
Pişmanım arkadaşım ben bu işe pişmanım
Sevdiğinden ayrı kalmasın düşmanım
1994.