Pişman Olur Ararsın Şiiri - Muharrem Üz ...

PİŞMAN OLUR ARARSIN

Dağına kara kışına kar olurdum yar.
İsteyince emrine amade olurdum yar.
Derdine,sorununa ortak olurdum yar.
Sevincini,problemini paylaşırdım yar.
Dağlarında kardelen olup açardım yar.
Ovalarında hep yeşillik saçardım yar.
Sen ister isen yaz bahar olurdum yar.
Bağlarında bülbül olup öterdim yar.
Ben sevdamı hep yüreğimde gizledim.
Bu can seni ölesiye ölesiye çok özledi.
Gelirsin diye de yolarını çok gözledi.
Ne geldin,ne de gelmeye meyil eyledin.
Ne işmar verdin,ne de haber yolladın.
Acılarımdan hesap sordum kendime.
Bülbül gibi yandım ben hep derdime.
Tükettim günlerimi tükettim ömrümü.
Azaltıp da hep sevgimi,bitirdin aşkımı.
Tad alamadım ben bahardan yazdan.
Tad alamdım sonbahardan kıştan da.
Hep elim boş,boynun bükük ağladım.
Senin aşkın, sevgin yakmayıp kül etti.
Sevgin yüzünden kül de ettin sonunda.
Feryadımın sesimi duysaydın diyorum.
Bu acılarımın adını koysaydın diyorum.
Kanayan bu yaramı sarsaydın diyorum.
Seni çok sevdim ve seviyorum diyorum.
Her doğan yeni günümün neşesi sendin.
Kalbim,yüzüm sensiz gülmezdi bilirsin.
Yeter ki sen iste,yaşamım bile tükensin.
Sıkı tut ellerimden de,bırakma ha sakın.
Kaybolan yılları bulmamız da çok yakın.
Sevgide aşkta korkaklık ve gurur olmaz.
Aşkımı ve senin sevgini bil unutma sakın.
Çektirdiklerinin tümünü katıyla çekersin.
Bana ettiklerinden çok üzülüp de ağlarsın.
Ararsın yar ararsın,sen beni çook ararsın.
Bana yaptıklarından pişman olur ararsın.
07/03/2010
Muharrem ÜZÜMLÜ
İlköğretim Müfettişi