Pişman Olmadan... Şiiri - Hasan Hüseyin ...

Takılır eteklerine bir gün,
Hoyratça bir düğün,
Parmağını kelepçeler,
Altın rengi bir düğüm.

Kaçmak ister, kaçamazsın,
Atmak ister, atamazsın,
Namus derler, ayrılamazsın,
Yanarsın ellerde, kurtulamazsın.

Gözyaşların çağlayan olur,
Ahından, Kainat savrulur,
Bağrın yanar, kavrulur,
Anlatamazsın derdini, dilin tutulur.

Teselliyi meyde ararsın,
Belki,
Gizlice bana yazarsın,
Gel kurtar der,
Yalvarırsın,
Unuttun mu?
Beni sen öldürmüştün,
Mahşerde bile bana kavuşamazsın.

Seni, kendimden bile kıskanırdım,
Peşinde dolaşır, yalvarırdım,
İstesen can verip, can alırdım,
Toprak olup, ayaklarının altına yayılırdım.

Gözlerim yok artık, gözlerinde kaldı,
Dilim yok, çiğnendi çöpe atıldı,
Kollarım yok, ilgisizliğinle koparıldı,
Ellerim yok, ellerinde kaldı,
Yüreğim yok, yatak odana fener yapıldı,
Hatırlar mısın?
Bu can, senin mutluluğuna adandı.

Yok edilmeseydim, Ukbadan koşar gelirdim,
Kanımı döküp, gelinliğinin belini süslerdim,
Yine sana, canım der, alnından öperdim,
İstesen gözlerimi oyup, duvağına serpilirdim,
Gözyaşlarımla, karalanan kaderini silerdim,
Gülmeyen yüzünü güldürür, kulağına “Seni Seviyorum” derdim.

Mutlu olmak istiyorum dedim, itildim,
Evlendin, defterinden, sen bilmeden silindim,
Sevgilim, herşeyim, xxxxxx’ım,
Ben senin için, kendi isteğimle katledildim.
Gözlerinde kalan gözlerimi, geri ver,
Dilimi bul, getir, yerine dikiver,
Kollarımı, üstünkörü tutturuver,
Ellerimi, yüreğimi eski yerine takıver,
Öp dudaklarımdan, beni uyandırıver,
Sarıl bana, kalbimi canlandırıver,
Ne olur yardım et!
Sana muhtacım,
Kaderime kendini bir kez olsun, yazıver.