Pişman Ettiler Şiiri - Melahat Çetinkaya

PİŞMAN ETTİLER

Ferhat'a aşk ile dağlar aşırdı
Mecnun'u meşk ile çöle düşürdü
Gönlünde mutluluk aşı pişirdi
Ama sevdiğine pişman ettiler.

Ana bacı oldu yaranamadı
Söküleni dikti yırtık yamadı
Eksik etek diye anıldı adı
Arsız dertlerine derman ettiler.

Kimi yerde recm ile öldürdüler
Kimine de alemi güldürdüler
Bilmeyene haddini bildirdiler
Katli vacip diye ferman ettiler.

Çocuk yaşta gelin edip övdüler
İtiraz edene kızıp sövdüler
Yetinmeyip ölesiye dövdüler
Kadını canına düşman ettiler.

Para için koyun gibi sattılar
Berdel edip törelere kattılar
Kaçanı hendekten,yardan attılar
Halk içinde rezil rüsvan ettiler.

Asırlar boyunca ezdiler onu
Kötü söz söyleyip üzdüler onu
Yargısız kurşuna dizdiler onu
Kadın olduğuna pişman ettiler.

MELAHAT ÇETİNKAYA